9 ژانویه 2023 - نگرانی هایی مبنی بر این کهGLP-1RA (آگونیست های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون)، به طور بالقوه می تواند خطر ابتلا به سرطان پانکراس را افزایش دهد، مطرح شده است.

یک تحقیق اوریجینال در مورد داروسازی و فارماکولوژی بالینی که درJAMA Network Open  منتشر شد، به این نتیجه رسید که در بیماران دیابتی نوع 2 که از داروهای GLP-1RA استفاده می‌کنند، هیچ مدرکی مبنی بر افزایش خطر سرطان پانکراس پس از هفت سال وجود ندارد. با این حال، نظارت مستمر پس از این دوره همچنان ضروری است.

در این مطالعه، بیماران بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 از سال 2009 تا 2017 پیگیری شدند. مواجهه باGLP-1RA با درمان با انسولین بازال مقایسه شد.

در مدل کاکس، بروز سرطان لوزالمعده بر اساس قرار گرفتن تجمعی وزنی در معرضGLP-1RA و انسولین بازال، با تنظیم برای متغیرهای مخدوش کننده با منشأ زمانی دو سال پس از تشخیص دیابت، مقایسه شد. تجزیه و تحلیل حساسیت با استفاده از طرح‌های مبتنی بر امتیاز گرایش و طراحی‌های رایج کاربران جدید انجام شد، که از نتایج از سال پنجم تا هفتم پس از مصرف دارو متمرکز بود.

نتایج این مطالعه عبارتند از:

· طی یک پیگیری تجمعی 3290439 سال-نفر از 543595 بزرگسال مبتلا به دیابت با میانگین سنی 59.9 سال، 1665 نفر تشخیص سرطان پانکراس را دریافت کردند.

· تعداد 33377 بیمار، که 6.1٪ از بیماران را تشکیل می دادند، از GLP-1RA، و تعداد 106،849 نفر که 19.7٪ را تشکیل می دادند، از انسولین پایه استفاده می کردند.

· نسبت خطر تخمینی (HR) برای سرطان پانکراس مرتبط با استفاده افزایشی از 1 دوز تعریف شده ی روزانه از GLP-1RA در مقایسه با انسولین بازال نسبت به پنج تا هفت سال قبل، 0.50 بود.

· نسبت خطر تخمینیبرای طراحی‌های کاربر جدید و رایج کاربران جدید از سال پنجم به بعد پس از شروع GLP-1RA در مقابل انسولین بازال، به ترتیب 0.52 و 0.75 بود.

نقاط قوت این مطالعه شامل گنجاندن داده های پایگاه داده Clalit با کیفیت بالا و اعتبار بالای یافته ها است.

محققان گفتند: مطالعه ی ما افزایش خطر سرطان پانکراس را با استفاده از  GLP-1RAدر گروهی متشکل از بیش از 500هزار بزرگسال مبتلا به دیابت، نشان نداد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/medicine/news/no-risk-of-pancreatic-cancer-risk-among-diabetes-patients-receiving-glp-1ras-jama-122744